Gdy 97% naukowców klimatologów świata popiera ostrzeżenia Międzyrządowego Panelu ds. Zmian Klimatu (IPCC), iż nasza ludzka działalność doprowadziła do wielkiego klimatycznego kryzysu i może w ciągu kilku dekad doprowadzić do wielkiego załamania się systemu klimatycznego Ziemi;

• gdy naukowcy mówią, że postępujących bardzo szybko zmian nie da się zatrzymać, ale wciąż możemy na nie wpłynąć na tyle, aby nasza cywilizacja mogła się dostosować do zmieniających się warunków życia na Ziemi;
• gdy aby to osiągnąć naukowcy dają nam zaledwie kilkanaście lat na dokonanie radykalnych zmian, wskazując na konieczność odejścia od paliw kopalnych, aby do 2030 roku obniżyć o połowę emisje dwutlenku węgla, a do 2050 roku osiągnąć neutralność pod względem emisji CO₂ 
• wetowanie przez polski rząd zobowiązań Unii Europejskiej zgodnych z celami Porozumienia Paryskiego (powstrzymania wzrostu średniej temperatury na globie na poziomie 1,5 ˚C, a nie więcej niż 2˚C) jest nieodpowiedzialne i krótkowzroczne.

Tak solidna baza naukowa wskazuje na wielkie zagrożenie katastrofą klimatyczną, dotyczącą całej Ziemi, więc także i Polski. Może ono skutkować nasileniem się nieprzewidywalnych, ekstremalnych zjawisk pogodowych – ulewnych deszczy, powodzi, upałów, susz, huraganów, trąb powietrznych – których rezultatem będą przerwy w dostawach energii, konflikty o wodę, wysokie ceny energii i braki żywności, chaos i migracje. W interesie Polek i Polaków leży więc wspieranie przewodniej roli Unii Europejskiej na świecie w prowadzeniu jak najambitniejszej polityki klimatycznej i dokonaniu jak najszybszej pro-ekologicznej transformacji energetycznej. Musi ona skutkować zdecydowanym zmniejszeniem zapotrzebowania na energię oraz do intensywnym rozwojem niskoemisyjnych źródeł energii. Musi też być sprawiedliwa – rozwiązywać problem energetycznego ubóstwa oraz uwzględniać różne punkty wyjścia poszczególnych krajów względem klimatycznych wyzwań.

Wobec krótkowzroczności polskiego rządu, który najwyraźniej nie dostrzega powagi sytuacji, jako ruchy miejskie apelujemy do władz i samorządów miast, aby – podobnie jak miasta amerykańskie w obliczu decyzji prezydenta Trumpa o wyjściu z Porozumienia Paryskiego – podjęły one w swoich miastach szybkie i radykalne działania pro-klimatyczne. Dotyczy to nie tylko adaptacji do skutków zmian klimatu, ale też działań redukujących emisje gazów cieplarnianych, aby skierować miasta na drogę do jak najszybszego uzyskania neutralności klimatycznej, nie później niż w 2050 roku.

Ten proces musi mieć charakter partycypacyjny. Apelujemy do władz miast o jak najszersze włączanie w te procesy mieszkańców, w szczególności o przeprowadzanie Klimatycznych Paneli Obywatelskich i realizowanie ich postanowień.

Wzywamy władze miast do przystępowania do Globalnego Porozumienia Burmistrzów w sprawie Klimatu i Energii, ogólnoświatowej sieci ułatwiającej wymianę wiedzy i doświadczeń, a także zdobywanie funduszy na potrzebne działania pro-klimatyczne.

Uczestniczki i uczestnicy VI Kongresu Ruchów Miejskich

Ostróda-Iława, 21-23 czerwca 2019 r.