Nasze tematy

W Kaliszu, najstarszym polskim mieście, w XIII w. ustanowione zostały na stulecia dobrosąsiedzkie, wzajemne stosunki między Polakami a Żydami na całości ziem polskich, w formie STATUTU KALISKIEGO. Jako ruchy miejskie czujemy się spadkobiercami tej wspaniałej miejskiej tradycji, co znajduje wyraz w Tezach Miejskich KRM, i jesteśmy z niej dumni. Zwłaszcza dlatego protestujemy przeciw nazistowskiej w formie (palenie ksiąg) awanturze skrajnej, antysemickiej prawicy w Święto Niepodległości 11 listopada na ulicach miasta. Jednocześnie solidaryzujemy się z mieszkańcami Kalisza, którzy masowo odcięli się od tej antysemickiej awantury. 

2 listopada 2021 odbyło się kolejne webinarium Kongresu Ruchów Miejskich poświęcone tematyce konsultacji społecznych. 

Pakt Wolnych Miast został powołany bez wielkiego huku 16 grudnia 2019 roku. Ostatnio pojawił się powód/okazja, by tę interesującą inicjatywę przypomnieć – oto do czterech środkowoeuropejskich stolic, których ojcowie Pakt powołali, 16 września br. dołączyło kilkanaście kolejnych miast, z całego świata.

Koncept „narracji konkretnej” – jeden z podstawowych, wręcz konstytutywnych dla ruchów miejskich i tak też identyfikowany przez komentatorów – został sformułowany u początków ich istnienia. Przynosi on całkiem praktyczny projekt warunków, które muszą być spełnione, by była możliwa efektywna współpraca na gruncie miejskim osób różniących się politycznie, światopoglądowo albo ideologicznie. Jest on wciąż aktualny, może nawet bardziej niż kiedyś, jako że polaryzacja polityczna w kraju jest ostrzejsza niż 10 lat wstecz. Tak jak poniekąd się spodziewaliśmy: napięcia i konflikty rosną, nie słabną, choć bardziej na gruncie krajowym niż miejskim.

To jest, po quasi-kronice, materiał zamiast podsumowania 10 lat KRM - 11 autorskich wariacji na wyrywki odnoszących się do niektórych naszych problemów, zjawisk, doświadczeń, dążeń. Niektórych, bo mogłoby by ich sporo więcej. I fajnie byłoby, żeby pojawiły się kolejne komentarze o poszczególnych aspektach funkcjonowania i istnienia Kongresu, łamy są otwarte.

Wysoki Sądzie, składam niniejsze zeznania bo mam już za sobą swoje dokonania i funkcje w Kongresie Ruchów Miejskich. Mówiąc z zadęciem w takich okolicznościach odpowiada się przed bogiem i historią. W kwestii boga istnieją uzasadnione wątpliwości, pozostaje więc osąd historii[1], czyli naszej środowiskowej opinii, dziś bardziej lokalnej niż globalnej, ale do czasu – najlepsze przed nami, w kolejnym dziesięcioleciu.

Partycypacyjna demokracja miejska jest jedną z podstawowych wartości konstytuującej ruchy miejskie. Pomijając acz nie uchylając pytania „partycypacja czy demokracja”, stawianego często w związku z wykoślawianiem praktyk partycypacyjnych, pochylimy się nad kwestią konsultacji społecznych, które są chyba najbardziej rozpowszechnioną formą tych praktyk. Już, choć jeszcze nie dużą skalę, stajemy po „drugiej stronie” – jako ci, którzy konsultacje w imieniu władzy organizują. To bardzo pouczające doświadczenie, poszerzające punkt widzenia. Autor tekstu jest w takiej sytuacji – patrz notka biograficzna [red.]