Rzecz jest o dylemacie, przed którym stoimy. Często nie dostrzegamy problemu, a coraz częściej przychodzi nam ponosić jego konsekwencje. Widać je i w Katowicach i w Waszyngtonie i w małym miasteczku Kowal.
Polska samorządność terytorialna ma się dobrze – twierdzą samorządowcy. Czyżby?
Na pewno dobrze mają się osoby nazywane „włodarzami” swoich miast i gmin. Dużo lepiej niż wspólnoty samorządowe, które prawo stawia na czele struktury zarządzania miejskich i wiejskich społeczności. Rolę tych wspólnot niezwykle trudno dostrzec w podejmowanych decyzjach. Widzimy wpływ różnych grup interesów, środowisk biznesowych i kościelnych, ale przede wszystkim decydującą rolę wspomnianego „włodarza”.
Wybrałeś radnego ze swojego okręgu. W Twoim imieniu podjął on już szereg decyzji. Czy sądzisz, że podczas głosowań reprezentuje interesy ludzi takich jak Ty, czy całkiem kogo innego?
20 września po raz pierwszy spotkali się uczestnicy projektu „Strażnicy Miejskiej Samorządności”. Gościny udzieliła nam Biblioteka m. st. Warszawy przy ul. Koszykowej.
Energetyka obywatelska staje się coraz ważniejszym elementem globalnej transformacji energetycznej, mającej na celu redukcję emisji gazów cieplarnianych i zmniejszenie zależności od paliw kopalnych. To podejście polega na zaangażowaniu obywateli, lokalnych społeczności i małych przedsiębiorstw w produkcję, zarządzanie i konsumowanie energii, szczególnie z odnawialnych źródeł energii (OZE).Cele związane z transformacją energetyczną w kierunku czystych źródeł zawarte zostały m.in. nowej strategii klimatycznej UE. Dotyczy to również Polski, która chcąc wywiązać się z obowiązków wynikających z unijnych przepisów, musi dokonać radykalnych zmian w polskim porządku energetycznym. Jedną z nich jest realne wprowadzenie na rynek i wsparcie nowych, oddolnych podmiotów - wspólnot i spółdzielni energetycznych opartych na OZE. Jednym słowem położyć nacisk na rozwój energetyki społecznej.
Odnawialne źródła energii (OZE) i energetyka obywatelska to tematy, które w ostatnich latach zyskują coraz większe zainteresowanie w Polsce, w szczególności na poziomie lokalnym. W obliczu rosnących cen energii oraz zmieniających się warunków klimatycznych, społeczności lokalne coraz częściej podejmują inicjatywy mające na celu zwiększenie swojej niezależności energetycznej. W samorządach, na poziomie gminnym i powiatowym, powstają inicjatywy, które kładą fundamenty pod rozwój energetyki obywatelskiej – systemu, w którym energia jest produkowana, zarządzana i konsumowana przez samych obywateli.
Klastry energii to coraz popularniejszy podmiot zakładany przez polskie samorządy. Poprzez klastry gminy lub powiaty mogą pozyskiwać dodatkowe środki na rozwój odnawialnych źródeł energii, a docelowo dążyć do osiągnięcia efektów ekologicznych i ekonomicznych, ważnych dla lokalnych społeczności. Jak założyć klaster energii? Jakie są korzyści z jego powstania, a następnie funkcjonowania? O tym porozmawialiśmy z burmistrzem Gminy Opatówek – liderem jednego z takich klastrów energii.
Energetyka obywatelska staje się coraz ważniejszym elementem globalnej transformacji energetycznej, mającej na celu redukcję emisji gazów cieplarnianych i zmniejszenie zależności od paliw kopalnych. To podejście polega na zaangażowaniu obywateli, lokalnych społeczności i małych przedsiębiorstw w produkcję, zarządzanie i konsumowanie energii, szczególnie z odnawialnych źródeł energii (OZE). Jednak kluczowym wyzwaniem związanym z rozwojem energetyki obywatelskiej są aspekty finansowe, które obejmują dostęp do kapitału, modele finansowania, mechanizmy wsparcia oraz ekonomiczne korzyści dla uczestników tych inicjatyw.
Energetyka obywatelska stanowi jeden z kluczowych elementów transformacji energetycznej, której celem jest osiągnięcie neutralności klimatycznej w Unii Europejskiej (UE) do 2050 roku. W tym kontekście energetyka obywatelska zyskuje na znaczeniu jako sposób na decentralizację produkcji energii, zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii (OZE) oraz wzmocnienie roli obywateli i społeczności lokalnych w procesie zarządzania energią. Artykuł ten przedstawia, jak UE promuje energetykę obywatelską, jakie instrumenty prawne i finansowe są stosowane oraz jakie konkretne inicjatywy i projekty są realizowane w ramach tego obszaru.